اسباب کشی به اینترنت و زندگی رویایی و لاکچری در فضای مجازی!

در تهران و البرز، در مرکزی ترین استان‌های کشور و در قلب ایران نوعی اسباب کشی رواج یافته که افراد با کمترین هزینه و دردسر سر از زندگی #لاکچری و رویایی در می آورند، بر خلاف زندگی واقعی دیگر تنها نیستند و دوستان زیادی گرد آنها را گرفته است،
آنجا بر خلاف زندگی واقعی نیاز چندانی به اثبات علم و #ثروت و تجربه و استعدادها نیست و همزمان می توانید چند شخصیت متفاوت داشته باشید، مجرد یا متأهل، مدرن یا سنتی، کارمند یا بازرگان، شوخ یا جدی، هیچ محدودیتی هم وجود ندارد و شبانه روزی در جریان است.
آنجا مثل زندگی واقعی قهر و آشتی می کنید، قول و قرار می گذارید، پای صحبت های هم می نشینید و به #میهمانی می روید و شریک غم و شادی هم می شوید؛ آری درست متوجه شده اید، سوژه باتلاقی به نام «اینترنت و فضای مجازی» است که حالا ذهن و روح انسانها را در خود حبس کرده و اجازه بازگشت آنها به زندگی واقعی را نمی دهد!
زندگی ماشینی در شهرهای بزرگ همچون تهران و #کرج و دغدغه های اقتصادی و مشکلات زندگی موجب شده تا افراد برای فرار از افسردگی و رنج ها و فراموشی ناکامی ها و ناجوانمردی ها به دنیایی بی پایان قدم بگذارند که در آن بر خلاف آنچه در واقعیت می گذرد خبری از ترور شخصیتی و سرزنش و تنهایی نیست و در حالی که ظاهری سرگرم کننده و جذاب دارد اما خود #قاتلی در کمین سلامت روحی و جسمانی بشریت می باشد، به ویژه برای کودکان و نوجوانان که با تهدید «چند شخصیتی» شدن مواجه هستند و متأسفانه ضعف متولیان فرهنگی در ایجاد بسترهای غنی سازی اوقات فراغت و کمبود سرگرمی و نشاط در جامعه موجب شده تا آمار مهاجرت به فضای مجازی و آغاز زندگی #اینستاگرامی و تلگرامی و فیس بوکی به مرز بحران و هشدار برسد.

فضای مجازی گرچه سرگرم کننده و متنوع اما به همان میزان مملو از بسترهای انحراف و انحطاط، گرچه محیطی برای رفاقت هایی خارج از مرزهای جغرافیایی اما توأم با گرگ های میش نما در کمین #فرزندان معصوم، چارچوبی با ویدئوها و مطالب طنز و همچنین آگاهی بخشی و در عین حال محل انتشار اخبار مخرب و محتواهای مأیوس کننده و ضد اخلاقی.
استفاده از اینترنت در مسیر درست و به اندازه معقول برابر با کاهش هزینه ها، افزایش دانسته ها و داشتن زندگی آرام تر خواهد بود اما اعتیاد به آن و غوطه ور شدن در صفحات مجازی برابر با مرگ و تباهی ذهن و شخصیت و باورهای مذهبی نسل امروز و آینده می باشد.

اما چه باید کرد؛ نیاز به نهضتی جهادی احساس می شود، از سوی #رسانه ها، صدا و سیما و کارشناسانی که پرچمدار آگاهی بخشی شوند و خانواده ها را از عواقب غوطه ور شدن در زندگی مجازی مطلع سازند، همین طور نظارت جدی بر محتوای شبکه های اجتماعی و برخورد جدی با حضور افراد با هویت ناشناس در اتاق های اجتماعی همچون اینستاگرام و مهمتر از همه توجه به سلایق و نیازهای همه اقشار جامعه در ایجاد زیرساخت های رفاه اجتماعی و تزریق روح #نشاط و شادابی به جامعه و جذاب تر نمودن تولیدات رسانه ملی و تشویق همگانی به تقویت کانون های خانوادگی و پرهیز از پرسه زنی در فضای مجازی در #دورهمی ها و میهمانی ها و جمع های خانوادگی؛ تا دیرتر نشده و کار از کار نگذشته، قدمی برداریم، فکری بکنیم و آینده نگر باشیم.
.
.

رویش انقلابی البرز