اصلاح الگوی مصرف نیازمند فرهنگ‌‌سازی پایدار

هفته صرفه جویی در آب و برق ” بهانه ای شد برای توجه بیشتر انرژی های آب و ب رقو باید توجه کنیم که در حوزه برق مطالب زیادی قابل مطرح کردن است.

فتانه محمودخانی/امروز باید قدر نعمت برق و‌ آب را دانسته و با بهینه مصرف نمودن آن در پایداری آن اقدام کنیم اما متاسفانه گاهی به خاطر بد مصرف کردن مشترکین شاهد هدر رفت این انرژی پاک هستیم .
شاید این ضرب المثل قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید گویای این مطلب است به درستی قدر این نعمت ها زمانی دانسته می شود که به طور همزمان برق ساختمان قطع شود و به دنبال آن آسانسور نیز بی برق شود ،شارژ تلفن همراه تمام می شود ،درهای ریموت دار باز نشود.
اصلاح الگوی مصرف که به معنی نهادینه کردن روش صحیح استفاده از منابع کشور است، سبب ارتقای شاخص‌های زندگی و کاهش هزینه‌‌ها می شود و زمینه ای برای گسترش عدالت است.
از طرفی الزام مصرف بهینه باعث می شود تا علاوه بر پیشرفت علمی ناشی از ارتقای فناوری در طراحی و ساخت وسایل و تجهیزات بهینه مطابق با استانداردهای جهانی، فرصت توزیع مناسب منابع و به تبع آن پیشرفت در دیگر بخش هایی که کمتر مورد توجه بوده است، نیز فراهم شود.
اصلاح الگوی مصرف و مصرف بهینه نیازمند فرهنگ‌‌سازی پایدار است و این خود نیازمند راهکارهایی است تا همه افراد جامعه الزام رفتارهای اصلاح مصرف را احساس کنند و به تدریج این اصلاح نهادینه شده و به یک رفتار پایدار و در نهایت به یک فرهنگ در تمامی عرصه های مصرف تبدیل شود.
ارایه راهکارهای جدید و اصلاح روش ها، نیاز به اتحاد گروهی و همبستگی افراد دارد و در این میان خانواده نخستین مجموعه ای است که اعضای آن به سهولت می توانند اتحاد و همبستگی در بین خود به وجود آورند و نسبت به شناخت عادت های اشتباه و حذف باورهای غلط اقدام کنند.
هر تغییر مثبت در رفتار و عادت های یک خانواده به راحتی موجب اصلاحات موثری می شود که در نهایت با جایگزین شدن عادت های صحیح و بهینه، ریشه های اقتصادی و فرهنگی خانواده و اجتماع را مقتدر و پایدارتر خواهد کرد.
به این دلیل که اغلب افراد در رفتارهای خود دارای برخی از عادت ها و باورهای سنتی اشتباه هستند و به دلیل عدم آگاهی از واقعیت امر، ناخواسته نسبت به انجام و تکرار آن دست می زنند، غافل از این که این باورها ضربه های اساسی به فرهنگ و اقتصاد خانواده و اجتماع وارد خواهد کرد.
بنابراین باید خانواده را چتری فراگیر دانست که می‌تواند بسیاری دیگر از عرصه‌های آموزش و تربیت را تحت تأثیر قرار دهد.