اعتیاد مهمترین معضل اجتماعی

اعتیاد یک نابهنجاری اجتماعی و ضد اخلاقی است که سال های زیادی جوامع بشری را تهدید می کند و در شرایط مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، نه تنها از میزان آن کاسته نشده است،
مصطفی جعفری/ بلکه به رغم مبارزات گسترده علیه آن، روز به روز بر دامنه آن افزوده شده است.
پدیده ای که علت اصلی آن، شرایط نامساعد اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی است.

اعتیاد اساس جامعه و بنیان خانواده ها را تهدید می کند و تضمین سلامت فرزندان را زیر سؤال می برد.
پس باید به عنوان یک معضل مهم اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
سازمان ملل متحد طی یک گزارش جهانی در مورد مصرف مواد مخدر اعلام کرد: ۲۵۰ میلیون نفر در جهان به انواع مواد مخدر معتاد هستند.
چهار درصد از افراد بالای پانزده سال در جهان را معتادان به مواد مخدر تشکیل می دهند و اعتیاد به مواد مخدر در جهان در حال افزایش است.
بر همین اساس، متوسط عمر معتادان نه سال کم تر از طول عمر عموم مردم می باشدخانواده به عنوان مهم ترین رکن و کوچک ترین نهاد، بیش ترین سهم را در تضمین سلامت فرزندان دارد.
تحقیقات انجام شده در مورد این معضل اجتماعی; بیانگر این مهم است که محیط نامطلوب خانواده در ایجاد اعتیاد مؤثر است.
بدیهی است که چگونگی سازمان خانواده و نوع روابط خانوادگی درتشکیل شخصیت کودکان و نوجوانان بی تاثیر نیستند.
خانواده های بی ثبات و نامتعادل ندانسته به معتاد شدن فرزند خود کمک کرده اند.
ازدواج ناهمگون جوانان و در پی آن، فقدان تفاهم اخلاقی زمینه ساز روی آوری فرزندان این خانواده ها به سوی اعتیاد است.
در چنین خانواده هایی، که بگو و مگو و دعواهای بی ثمر آرامش و آسایش فرزندان خانواده را سلب می کند، فرزندان به دنبال راه گریزی می گردند و یا در پی منبعی هستند که آنان را سرشار از آسایش و محبت سازد.
جدایی پدر و مادر پس از تحمل مرارت های فراوان در خانواده، از دیگر عواملی هستند که می تواند بهانه ای برای اعتیاد جوانان و نوجوانان باشند.
ازدواج نادرست اغلب منجر به طلاق می شود و پس از جدایی، این کودکان محکوم هستند که فقط سایه مادر یا پدر را بر سر داشته باشند و یا حتی گاهی هیچ کدام هم نداشته باشند.
این کودکان برای جبران کمبود محبت و عاطفه در خانواده و حل مشکلات خود، به سوی اعتیاد روی می آورند.
فقدان سایه پر لطف و محبت پدر و مادر از یک سو، گرسنگی و بی پولی و مشکلات اقتصادی از سوی دیگر، این نوجوانان را وادار می کند تا از طریق روی آوردن به سوی کارهای خلاف از جمله اعتیاد نیازهای عاطفی و مالی خود را تامین سازند.
فقر نیز یکی از انگیزه هایی است که به دو دلیل می تواند مسبب اعتیاد باشد: یکی به دلیل فراموشی و تسکین غم ها و دردها، که البته کاذب است و دیگری به علت وجود منبع درآمد، به این صورت که چنین افرادی ابتدا در پی مشکلات و کمبودهایی که دارند در خارج از منزل در بند رفقای ناباب اسیر می شوند و فریب می خورند.
سپس معتاد می شوند و آن گاه برای تامین مخارج اعتیاد و تهیه مواد مخدر مجبور به کارهای ناشایست دیگر از قبیل دزدی و قاچاق می شوند.
نقطه مقابل فقر، رفاه اقتصادی است.
گاه همین رفاه اقتصادی خود موجب معتاد شدن افراد مرفه می شود.
البته، ابتدا به صورت تفریح و سرگرمی شروع به مصرف مواد مخدر می کنند، ولی پس از مدتی در دام اعتیاد اسیر می شوند و قادر به ترک آن نیستند.