[/b]
این مراسم به همت بنیاد چهارم خرداد و خوزستانی های مقیم کرج و با حمایت سپاه امام حسن مجتبی (ع) استان البرز و همکاری حوزه هنری و اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس البرز و دیگر نهادهای فرهنگی استان برگزار شد که سخنرانی دکتر محمدرضا سنگری و دکتر سید احمد زرهانی، از نویسندگان و پژوهشگران، مداحی حاج صادق آهنگران، رزمنده دوران دفاع مقدس و همچنین اجرای موسیقی با موضوع شهر دزفول از جمله بخش های آن بود.
محمدرضا سنگری، نویسنده و پژوهشگر در این مراسم با اشاره به ویران شدن ۱۹ هزار خانه در شهر دزفول در حملات موشکی و بمباران های پی در پی مطرح کرد: در اوایل جنگ، توپخانه دشمن کاملا روی دزفول فعال بود اما در آن شرایط، این شهر قهرمان نه اخم کرد و نه از پای نشست، بلکه محکم و استوار ایستادگی کرد.
درست است که می گویند دوران دفاع مقدس هشت سال به طول انجامید، اما دزفول ۹ سال و نیم درگیر جنگ بود.
وی مطرح کرد: نخستین نشانه های جنگ در شهر دزفول در تاریخ ۱۲ فروردین سال ۱۳۵۸ یعنی حدود ۵۰ روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی و ۱۸ ماه پیش از آغاز جنگ تحمیلی بروز پیدا کرد و با شلیک توپخانه به دهکده های مرزی ما آغاز شد و از همان زمان مشخص بود که اتفاقاتی در حال وقوع است.
دقیقا در همان روزها کامیون های حامل سلاح وارد خوزستان می شدند و انفجارهای پی در پی رخ می داد.
این نویسنده و پژوهشگر با بیان اینکه شهر دزفول، ۱۱۶ روز پیش از آغاز جنگ تحمیلی، یک شهید تقدیم نظام و انقلاب کرد، ادامه داد: حملات هوایی به دزفول ۷۷ روز پیش از آغاز جنگ صورت گرفت و در تاریخ ۱۳ خرداد سال ۱۳۵۹ هواپیماهای عراق به این شهر حمله کردند.
در مجموع پیش از آغاز جنگ، ۱۰۵ نفر به شهادت رسیدند که این موضوع، قابل تامل و درنگ است.
سنگری اظهار کرد: مردم شهر دزفول اقداماتی انجام می دادند که خشم صدام را برانگیخته بودند و بیشترین ضربات به جریانات همکار یا مورد علاقه عراق را این مردم وارد کردند.
پیش از جنگ، در هر جا که اتفاقی رخ می داد، رزمندگان دزفول در صحنه حاضر می شدند، جریانات را شناسایی می کردند و فتنه ها را خنثی می کردند.
بسیاری از نیروهای جاسوسی عراق، توسط رزمندگان این شهر، شناسایی، دستگیر و مجازات شدند.
این نویسنده و پژوهشگر با بیان اینکه عمده بمب گذاری های دشمن توسط رزمندگان دزفول کشف می شد و آن ها داغ پیشروی را بر دل نیروهای عراقی گذاشتند و توطئه ها را خنثی کردند، اذعان کرد: به موجب همه موارد مذکور و شکست خوردن توطئه های عراق، صدام کینه مقاومت مردم دزفول را در دل داشت و به همین دلیل، لشکر ۱۰ زرهی خود را برای فتح دزفول در نظر گرفته بود.
وی مطرح کرد: یک قاعده نظامی وجود دارد مبنی بر اینکه برای آغاز یک حرکت بزرگ نظامی، باید یک نقطه که از نظر راهبردی به ویژه فرهنگی دارای اهمیت باشد را به خوبی سرکوب کرد، به همین دلیل عراق شهر دزفول را مورد حملات مختلف قرار می داد.
اما این سوال به وجود می آید که چرا دزفول در مقابل حملات دشمن مقاومت کرد؛ در این راستا می توانیم عناصر یا سازه های مقاومت مردم دزفول را در چند مسئله خلاصه کنیم.
سنگری بیان کرد: بارگاه ۳۳ نفر از نسل حضرت موسی بن جعفر (ع) در خوزستان واقع شده که از این تعداد، بارگاه ۱۴ نفر در دزفول و شاخص ترین آن ها حضرت محمد بن موسی بن جعفر (ع) معروف به سبز قباست.
وجود این امامزادگان در شهر دزفول پناهگاه مردم بود و در مواقع دشوار از آن ها آرامش می گرفتند.
در واقع، نفس ۱۴ تن از فرزندان حضرت موسی بن جعفر (ع) در این شهر جاری است.
این نویسنده و پژوهشگر، این حضرت را یکی از عناصر حفظ کننده شهر دزفول خواند و با تاکید بر ضرورت تجربه نگاری دوران دفاع مقدس اظهار کرد: ما از مقاومت های این شهر کمتر نوشته و سخن گفته ایم زیرا در دوران جنگ، رزمندگان این شهر از میکروفن فرار می کردند و کمتر کسی حاضر به صحبت کردن می شد که همین نگفتن ها، چند فاجعه را رقم زد که یکی از آن ها، از دست دادن یادگاران دوران جنگ است.
وی اضافه کرد: بسیاری از افرادی که می توانستند اتفاقات آن روزهای شگفت، شگرف و عظیم را برای ما روایت کنند، به تدریج از میان ما رفتند که البته تمام کشور، دچار این آسیب است، بنابراین ضرورت دارد بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس نسبت به این مسئله مهم توجه داشته باشد و اهتمام ورزد
از شما سپاسگزاریم که نظرات و پیشنهادات سازنده تان را با ما در میان می گذارید