مردم رکن اصلی انقلاب اسلامی

مردم در طول مبارزات انقلاب اسلامی یکی از ارکان اصلی مبارزات محسوب می‌شدند و حضور آنان در صحنه و آمادگی برای برپایی حکومت اسلامی و همراهی و پذیرش رهبری حضرت امام و جانفشانی و فداکاری آنان، مهمترین نقش را در پیروزی انقلاب اسلامی دارا بودند.

فتانه محمودخانی / در حقیقت انقلاب اسلامی را باید محصول فداکاری مردم دانست.
انقلاب اسلامی سه رکن اساسی و کانون محوری داشت یکی مردم، دیگری رهبری و سوم ایدئولوژی که پیروزی انقلاب اسلامی و به ثمر رسیدن مبارزات علیه رژیم ستمشاهی در پرتو این سه رکن به دست آمد.
انقلاب اسلامی مردم ایران متکی به اسلحه نبود؛ بلکه مردم با پذیرش امام خمینی به عنوان رهبر و اسلام به عنوان ایدئولوژی انقلاب، به فرامین امام که برگرفته از دستورات الهی بود، لبیک گفتند و توانستند رژیم طاغوت را سرنگون سازند.
به عبارت دیگر مردم جزو سه رکن اساسی پیروزی انقلاب اسلامی هستند و اگر مردم وارد کارزار نمی‌شدند، قطعاً انقلاب عظیم اسلامی در حد یک قیام کوچک باقی می‌ماند.
انقلاب اسلامی ایران در زمینه حضور مردمی، یک نمونه منحصربه فرد و بی‌نظیر است.
انقلاب اسلامی در مرحله وقوع با رهبری مدبرانه و قاطع حضرت امام و حضور پررنگ مردم توانست هرگونه ابتکار عمل بازدارنده‌ای را از رژیم وابسته، عقب مانده، مستبد و فاسد پهلوی گرفته و در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ قدرتمندانه پیروزی را به دست آورد.
حضور فراگیر مردمی از تمام اقشار، از شهرهای کوچک تا در تهران و در خیابان‌های منتهی به کاخ‌های استقرار محمدرضاشاه و مستشاران آمریکایی علیه حکومت شاهنشاهی، حقیقتی بود که روزنامه‌نگاران و تحلیلگران سیاسی را به تعجب واداشته بود؛ حقیقتی که روایت یکی از تفاوت‌های جدی انقلاب ایران با سایر انقلاب‌های رخ‌داده در قرن اخیر بود.
مردم از عمق جان به شعارهای اصیل انقلاب باور داشتند و تا پای جان در مقابل نظام دژخیم پهلوی ایستادند که تقدیم هزاران شهید قیام‌های ۱۹ دی قم، ۲۹ بهمن تبریز، دهم فروردین یزد و ۱۷ شهریور تهران نشانه‌ای بر خواست عمومی ملت ایران است.
انقلاب اسلامی با الگوی مردم محور و با مجتمع شدن گرداگرد یک فقیه دینی شکل گرفت و از این رو با حرکت هایی که به‌وسیله یک جمع نظامى یا حتى یک گروه مبارز مسلح در کشور‌های دیگر، در برابر چشمان بى‌تفاوت مردم انجام می گرفت، فاصله عمیقى دارد؛ حرکت هایی که در مدت کوتاهی به ضد خود تبدیل شد و دشمن بار دیگر بر آن کشورها تسلط یافت.
اندکی پس از فروپاشی رژیم پهلوی، مردم به نظام «جمهوری اسلامی» رأی دادند؛ نظامی که بر دو عنصر جمهوریت و اسلامیت استوار بود.
امام خمینی بر مراجعه به آراء عمومی در تعیین نوع نظام سیاسی تأکید داشته و فرمودند: «تعیین نظام سیاسى با آراء خود مردم خواهد بود .
.
.
» (صحیفه، ج۳، ص۵۲) و در نتیجه همه پرسی و رای قاطع مردم، جمهوری اسلامی به‌عنوان شیوه حکومت پس از انقلاب از سوی مردم ایران انتخاب شد.
به تعبیر رهبر انقلاب،«محور همه اصول و قواعد کار امام بزرگوار ما در دو چیز خلاصه میشد: اسلام و مردم.
اعتقاد به مردم را هم امام بزرگوار ما از اسلام گرفت.
اسلام است که روی حقّ ملتها، اهمیت رأی ملتها و تأثیر جهاد و حضور آنها تأکید میکند؛ لذا امام بزرگوار محور کار را اسلام و مردم قرار داد؛ عظمت اسلام، عظمت مردم؛ اقتدار اسلام، اقتدار مردم؛ شکست‌ناپذیری اسلام، شکست‌ناپذیری مردم.
» پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شکل‌گیری جمهوری اسلامی مردم همواره اصالت نقش خود را حفظ نمودند و در مواقع حساسی که نظام و، ولی فقیه به حضور آنان در صحنه نیاز داشتند، ولی امرشان را تنها نگذاشتند و به صورت خودجوش و یا به توصیه و دستور، ولی فقیه در میدان‌های مختلف حاضر شدند.