فاصله میان این دو تاریخ، دوازدهم ربیع الاول و هفدهم ربیع الاول به عنوان «هفته وحدت» نامیده شده است.
در هفته وحدت که بر محور پیامبر وحدت آفرین و ولادت خجسته او شکل گرفته است.
دکتر مهدی جعفری/ هفته وحدت، یادآور ولادت رسول خوبیها حضرت محمد(ص) آخرین فرستاده پروردگار است، پیامآوری که وحدت امت اسلامی را از راهبردهای بنیادین اقتدار امت اسلامی در تمام زمانها و مکانها دانسته و اقتدار و عزت جامعه نو پای اسلامی در عصر رسالت به خاطر وحدت و راهکارهای ارایه شده از طرف پیامبرخاتم(ص) بود.
نگاه هفته وحدت، نگاهی وحدت آفرین در همه مشترکات موجود در جهان اسلام و مسلمانان است، نگاهی که به تعبیر امام علی(ع) موجب می شود تا دست قدرت و توانای پروردگار در جمعیت و جماعت اسلام تجلی کند.
نگاهی که اختلاف و تشتت و تک روی را در جهان اسلام و نقشه استکبارگران زمانه بر کاروان اسلام را معرفی می کند.
در آنجا که امام علی(ع) فرمودند: «با اکثریت هم داستان شوید که دست خدا همراه جماعت است و از تفرقه بپرهیزید که موجب آفت است.
آنکه از جمع مسلمانان به یک سو شود، بهره شیطان است، چنانکه گوسفند چون از گله دور ماند، نصیب گرگ بیابان است.
در حقیقت هفته وحدت، هفته عزم و اراده در گام برداشتن به سوی بهترین است و لازمه باقی ماندن در این مقام تن دادن به فرمان «همچنانی که به تو دستور دادیم، در این راه ایستادگی کن، استقامت کن و صبر نشان بده.
خود این ایستادگی کار دشواری است.
»مقام معظم رهبری(مد ظله العالی) در گرامیداشت هفته وحدت فرموده اند: «معیار وحدت ومحور اتحاد مسلمین ، وجود مقدس نبی اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) و یاد و نام آن بزرگوار است.
»میثاق ها مستحکم و پیمان ها، استوارتر می گردد و خون ها در هم می جوشد و دست ها و بازوها در هم قرار می گیرد و چهره ها بر یکدیگر لبخند پیروزی و صفا می زند، همه اقشار باهم اند و امت اسلامی سرود وحدت، سر می دهند.
گرامی باد هفته وحدت، که همه نور و سرور است مایه انسجام ملت و فشردگی صفوف و بازدارنده جامعه از گسست و پراکندگی و رو در رویی که خواست دشمن است.
گرامی باد هفته وحدت، که «پیام رسالت» و «ندای امامت» را به گوش انسان ها می رساند و در متن تاریخ و بستر زمان، جاودانه می سازد.
هفته وحدت، چترتی مبارک، از شعور و شور و ایثار و فداکاری و اخوت و صمیمیت بر سر مردم می گشاید، الهام می بخشد، آرامش می دهد، روح پرور است و دل انگیز و زداینده کینه ها و کدورت ها و خودخواهی ها و خودبینی ها.
هفته درس آموزی از کلاس معلم بشریت، حضرت ختمی مرتبت(ص) است که بر برکت میلادش، چهره جهان دگرگون شد و شرک ها و نفاق ها به یکرنگی گرایید و خصومت های چندین ساله به «اخوت اسلامی» مبدل گشت و مهاجر و انصار، برادر شدند و عرب و عجم و سیاه و سفید، یار و برادر گشتند.
نعمت الهی در سایه میلاد پیامبر نور، بر مردم تکمیل شد و مردم «راه» را از «چاه» باز شناختند و در سایه هدایت های آن رسول وحدت و برادری، از «ضلالت» به «هدایت» و از «ظلمت» به «نور» و از «تفرقه» به «وفاق» رسیدند.
اکنون نیز که پیش از چهارده قرن از آن تاریخ می گذرد، هم خاطره آن میلاد، شکوه آفرین و الفت بخش است، هم «وحدت» به صورت یک نیاز اساسی برای امت محمدی(ص)، چهره می نماید.
یا محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) ! با آمدنت؛ کنگره های کاخ ستم لرزید و آغوش اسلام به مولود خجسته خود مباهات کرد و ملائکه سرود آسمانی توحید خواندند.
ای بهار آفرینش، ای سبب خلقت ،کعبه از آمدنت در شادی است و آسمان مکه همراز شبهای تنهایی خود را یافته است.
ای خورشید فروزنده دانش و پارسایی و ای زیور هر چه صداقت و راستی ! مکتب گرانقدر شیعه به نام صادق آل محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) سربلندتر گشته است و جریده اسلام افتخار نام بنیانگذار مکتب شیعه حضرت امام جعفر صادق ( علیه السلام ) را دارد.
ای پیشوای ششم ! ای خلق پسندیده ! ای سفیر جمال و جلال الهی ! رخ نمودی و با قدوم نورانی ات دیدگان بشر را روشن کردی.
از شما سپاسگزاریم که نظرات و پیشنهادات سازنده تان را با ما در میان می گذارید