پاپایای استوایی با هویت البرز

تولید میوه گرمسیری پاپایا برای اولین بار در گلخانه های البرز توانسته آورده اقتصادی خوبی را برای کشاورزان این استان به ارمغان بیاورد.
پائوپائو، پاپایا یا خربزه درختی، گیاهی است که در مناطق استوایی و گرمسیری می‌روید اما اکنون با همت کشاورزان البرزی پای این میوه برای اولین بار به استان ما نیز رسیده است.پاپایا گیاه بومی آمریکای مرکزی، مکزیک و مناطق شمالی آمریکای جنوبی است اما در حال حاضر گیاه پاپایا در نقاط مختلفی از دنیا به ویژه ایران کشت می‌شود.ارتفاع هر درخت پاپایا به طول ۹ متر می‌رسد و طول برگ‌های آن ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر است که در بالای تنه درخت به صورت خوشه‌ای قرار می گیرد.گیاه خربزه درختی باتوجه به رشد سریعی که دارد نیازمند خاک ماسه‌ای با زهکش مناسب است و یکی از نادرترین میوه‌های گرمسیری دنیا به حساب می‌آید که درختان آن در هر چهار فصل سال میوه می‌دهد.پاپایا طعمی ملایم و مطبوع شبیه به مزه‌ طالبی و گرمک و عطری مخصوص به خود دارد.
خربزه درختی میوه پرسود این روزهای البرزپاپایا ، هزار و یک شفا
خربزه درختی خواص درمانی بسیاری دارد و شیرآبه‌ سفید این میوه که حاوی آنزیم سیستئین و پاپائین است به هضم و گوارش بهتر غذا کمک می‌کند.همچنین به دلیل وجود آنتی اکسیدان‌های فراوانی که در پاپایا وجود دارد، این میوه روی سرطان پستان خانم‌ها و سرطان روده تاثیر می‌گذارد و دم کرده‌ برگ گیاه آن برای افراد دیابتی مفید است.در طب سنتی از برگ‌های پاپایا برای درمان مالاریا و از دود کردن برگ‌های آن برای بیماران مبتلا به آسم استفاده می‌شود.رنگ میوه پاپایا در ابتدا سبز رنگ و زمانی که رسیده باشد زرد کهربایی تا کمی نارنجی است.گیاه پاپایا دارای سه نوع نر، ماده و هرمافرودیت است. گیاه نر فقط تولید گرده می‌کند و بدون میوه است و گیاه ماده برای تولید میوه‌های درشت و مناسب نیاز به گرده‌های درخت نر دارد. نوع هرمافرودیت دارای گل‌های نر و ماده است و می‌تواند به تنهایی تولید میوه کند به همین خاطر امروزه در تولید این میوه باصرفه اقتصادی بالا فقط از درختان هرمافرودیت استفاده می‌شود.درخت پاپایا رشد سریعی داشته و پس از سه سال از زمان کاشت تولید میوه می‌کند اما در صورت انباشته شدن آب پای درخت طی ۲۴ ساعت از بین خواهد رفت.
پاپایا بیشتر در جنوب و جنوب شرقی ایران کشت می‌شود اما اکنون به همت یک کشاورز البرزی این درخت در استان البرز که آب و هوایی معتدل دارد نیز پرورش می‌یابد، عمر مفید این درختان چهار سال است و انواع مختلفی از آن کشت می‌شود.تائب نیا، گلخانه دار و کشاورز البرزی و پرورش دهنده گیاه پاپایا می‌گوید: گیاه پاپایا یک سال بعد از کشت محصول می‌دهد و طول درختان این گیاه در شرایط گلخانه‌ای به صورت پاکوتاه و در ارتفاع ۴ و نیم متر است.او می‌افزاید: هر هکتار از گیاه پاپایا حدود ۱۱ تن میوه می‌دهد اما در شرایط گلخانه‌ای سالیانه بیش از ۶۰۰ کیلوگرم پاپایا برداشت می‌کنیم.این کشاورز البرزی می‌گوید: کشت پاپایا در گلخانه مصرف کمتری از آب دارد و باتوجه به شرایطی که در گلخانه وجود دارد هزینه پرورش پاپایا معادل هزینه های پرورش سیفی جات در گلخانه شده است.
باتوجه به گرانی میوه پاپایا در بازار فروش، کشت این محصول می تواند درآمد بالایی برای کشاورزان داشته باشد. زمانی که خطوط زرد رنگ روی میوه پاپایو دیده شود، زمان برداشت محصول فرا رسیده است اما میوه پاپایا برای ارسال به مناطق دور کشور به صورت نارس چیده می‌شود.ریحانه تائب نیا، کشاورز ساوجبلاغی و اولین پرورش دهنده میوه پاپایا در البرز می‌گوید: ارزش غذایی و دارویی پاپایا موجب شده تا کشت این گیاه را در یک گلخانه پانصد متری شروع کنم.او می‌افزاید: پاپایا از نظر اندازه و ارتفاع ارقام مختلفی دارد که این رقم کشت شده بعد از ۶ ماه به حداکثر رشد خود که ۲و نیم متر است می‌رسد و تا یک ماه بعد میوه آن برداشت می‌شود.این کشاورز جوان ساوجبلاغی می‌گوید: پاپایا محصولی با ارزش غذایی و دارویی بالا است که علاوه بر تامین مواد غذایی مورد نیاز بدن در درمان و پیشگیری از بیماری کلسترول خون و کاهش حملات آسم کاربرد دارد.او می‌افزاید: برای تولید پاپایا در گلخانه ۵۰۰ متری جدا از زمین، ۱۳۰ میلیون تومان هزینه شده است.تائب نیا با اشاره به این که در این گلخانه ۳۰۰ نشاء پاپایا کاشته شده است، می‌افزاید: در دوره ۴ ساله پیش بینی می‌شود هر نشاء ۱۵۰ کیلو میوه داشته باشد.او می‌گوید: قیمت هر عدد پاپایای ۵۰۰ گرمی ۷۰ هزار تومان است و تولید این محصول بازدهی اقتصادی خوبی خواهد داشت.
کشت و پرورش گیاهی مانند پاپایا، آن هم در شرایط اقلیمی متفاوت نیاز به آموزش دارد تا کشاورزان زیادی با شیوه های تولید و نگهداری از این میوه آشنا شوند.اگر بخواهیم به میزان انبوهی در تولید پاپایا برسیم به طوری که کشت و فروش آن در بیشتر گلخانه ها و مغازه های استان رایج شود، نیاز است که تولیدکنندگان ما شیوه پرورش این میوه را با شرکت در دوره های آموزشی بیاموزند.سازمان جهاد کشاورزی و سازمان فنی حرفه ای می تواند دو رکن اساسی در آموزش باشند که شیوه های جدید کشت محصولات کشاورزی پردرآمد را با صرف کمترین هزینه به کشاورزان و گلخانه داران بیاموزند تا در این برهه از زمان بتوان درآمدهای کلانی از راه کشاورزی و تولید داخلی به دست آورد.غفاری، مدیرکل سازمان فنی و حرفه ای البرز می گوید: ریحانه تائب نیا و دیگر افرادی که در مراکز آموزشی سازمان فنی و حرفه ای آموزش می بینند پس از گذراندن دوره های آموزشی استاندارد در مراکز و بخش های خصوصی وابسته، دوره های کارآفرینی می بینند و نوع کسب و کار را می آموزند.
مدیرکل سازمان فنی و حرفه ای البرز می افزاید: ما برنامه ریزی کردیم تا رشته های جدیدی را در بحث کشاورزی و دیگر رشته ها در سازمان فنی و حرفه ای آموزش دهیم و مرکز زیبادشت را به عنوان مرکز تخصصی بیوتکنولوژی و کشاورزی در سطح کشور معرفی کنیم تا متقاضیان آموزش های پیشرفته را در این مرکز ببینند، همچنین رشته های دیگر و دوره های مختلفی را در مرکز شهید رهبری برگزار خواهیم کرد.
زمین‌های کشاورزی کوچک می‌تواند برای ساخت گلخانه‌ها و کشت گلخانه‌ای مورد استفاده قرار بگیرد و از امکانات این گلخانه‌ها برای تولید گیاهانی باصرفه اقتصادی بالا نظیر پاپایا استفاده کرد.
الماسی، رئیس جهاد کشاورزی شهرستان ساوجبلاغ می‌گوید: یکی از مواردی که در شهرستان بهانه‌ای برای تغییر کاربری‌های غیرمجاز شده، وجود اراضی با قطعات خرد و کوچک است که به گمان بسیاری از افراد کار کشاورزی در زمین‌های کوچک توجیه پذیر نیست. درحالی که تائب نیا توانسته است با تبدیل زمین کوچک کشاورزی به گلخانه، گیاه پاپایا را برای اولین بار در البرز به ثمر برساند.
میوه پاپایا ارزش غذایی و فواید زیادی برای بدن دارد و می‌تواند جزئی از سبد غذایی ما ایرانیان باشد اما برای رسیدن به این مقصود نیاز است که این گیاه به مقدار انبوه در کشور تولید و قیمت آن از مقدار کنونی کمتر شود.رسیدن به این مهم حاصل نمی‌شود مگر با تلاش کشاورزان و حمایت مسئولان تا گیاه گرمسیری پاپایا را با کشت گلخانه‌ای در تمامی مناطق ایران پرورش دهیم و از این میوه در بازار داخلی و برای صادرات غیر نفتی استفاده کنیم.میوه های استوایی زیادی وجود دارند که هنوز در ایران کشت نمی شوند و کشاورزان ما می توانند در این زمینه از طریق گلخانه ها و دانش نوین به خودکفایی برسند و این محصولات را در داخل کشور تولید کنند.